“คนเมืองหลวงเห็นทะเลเพราะอยากพักผ่อน แต่พวกเราชาวบ้านในพื้นที่มองทะเลทุกวัน เพราะต้องพึ่งพามันเพื่ออยู่รอด”
สมมุติว่า...คุณพบโลมาตัวหนึ่งนอนแน่นิ่งอยู่บนชายหาด ดวงตาไร้แวว มันไม่ได้ว่ายน้ำไปกับฝูงอีกต่อไป เมื่อผ่าชันสูตร สิ่งที่อยู่ในท้องของมันกลับไม่ใช่ปลาเล็กหรือหมึกทะเล แต่คือถุงพลาสติก หลอดดูดน้ำ ฝาขวด และขยะจากมนุษย์ คุณยังคิดว่า "ขยะชิ้นเล็ก ๆ ของเราจะไม่มีผลอะไรกับสิ่งแวดล้อม" หรือไม่?
แนวคิดสื่อโลกทะเลผ่านศิลปะจากพลาสติก
จากขยะชิ้นเล็กๆของคนหมู่มาก เมื่อเข้าไปสู่ท้องทะเลก่อให้เกิดผลเสียทั้งระบบนิเวศและสัตว์ทะเล มันจะดีกว่าไหมถ้าเรานำขยะพลาสติกไปแปลรูปให้เกิดผลประโยชย์ ผมขอยกหัวข้อเรื่องศิลปะ เช่น
ประติมากรรมจากขยะทะเล ทำงานศิลป์จัดแสดงในนิทรรศการ รณรงค์สิ่งแวดล้อม เช่น โลมา/เต่าทะเลจากขยะ ศิลปะเล่าเรื่องที่มาพร้อมสื่อการศึกษา
เครื่องประดับแฟชั่น ทำต่างหู สร้อยคอ หรือเข็มกลัดจากฝาขวด หลอด หรือชิ้นส่วนพลาสติกหลากสี
หลายคนอาจสงสัย...ทำไมต้องใช้ศิลปะเป็นตัวกลางในการสื่อสารปัญหาขยะทะเล ?
คำตอบคือ ศิลปะสามารถเข้าถึงอารมณ์ของผู้คนได้โดยไม่ต้องใช้คำพูด มันกระตุ้นให้ผู้ชมตั้งคำถาม เกิดการคิด และก่อให้เกิดจิตสำนึก ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นสำคัญของการเปลี่ยนพฤติกรรม ผมจึงเสนอแนวคิดนี้ เพราะมันคืออีกด้านหนึ่งที่หลายคนอาจมองข้ามเราควรหา “ไอเดียใหม่ ๆ” ในการจัดการปัญหาขยะทะเลให้รอบด้านมากขึ้น
ข้อมูลสถิติทะเลความจริงที่คนเมืองอาจไม่รู้
ขยะพลาสติกในทะเลข้อมูลปี 2025 จะมีดังนี้
ปริมาณสะสมในทะเล ปัจจุบันมีพลาสติกสะสมอยู่ในทะเลประมาณ 75–199 ล้านตัน
ปริมาณขยะพลาสติกที่ไหลเข้าสู่ทะเลในแต่ละปี ประมาณ 8–11 ล้านตันต่อปี รายงานอื่นระบุว่าอยู่ในช่วง 11–13 ล้านตันต่อปี
สัดส่วน (เปอร์เซ็นต์) ของขยะพลาสติกที่ลงสู่ทะเล คิดเป็น ราว 2–4% ของขยะพลาสติกทั้งหมดของโลก (ประมาณ 8–13/460 ล้านตัน)บทความนี้สอดคล้องกับ SDG อะไรบ้าง ?
SDG 8 สร้างงานที่มีคุณค่าให้ชาวบ้าน
SDG 12 ผลิต-บริโภคอย่างยั่งยืน
SDG 14 อนุรักษ์ท้องทะเล
“สิ่งที่คุณโยนทิ้ง อาจเป็นสิ่งที่ใครอีกคนสร้างคุณค่าให้โลกนี้”
ลองคิดใหม่ แล้วลงมือเล็ก ๆ วันนี้เลย
ผลงานของ SDGs Young Creator จากทีมอเวนเจี๊ยบ