เมืองในฝันของใครหลายคน อาจไม่ใช่เมืองที่มีตึกสูงระฟ้า หรือมีห้างสรรพสินค้าทันสมัย มีเทคโนโลยีแปลกใหม่ที่สุด แต่คือเมืองที่ทุกคนสามารถใช้ชีวิตได้อย่างเท่าเทียม ปลอดภัย และมีคุณภาพชีวิตที่ดี “เมืองที่ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลัง” คือหัวใจสำคัญของเป้าหมายการพัฒนาที่ยั่งยืนข้อที่ 11 (Sustainable Cities and Communities) ซึ่งมุ่งสร้างเมืองและชุมชนที่ทุกคนเข้าถึงโอกาส บริการพื้นฐาน และสิ่งแวดล้อมที่ดีได้โดยไม่มีการแบ่งแยก
อย่างไรก็ตาม ความเป็นจริงในหลาย ๆ เมืองยังสะท้อนความเหลื่อมล้ำอย่างชัดเจน บางพื้นที่มีระบบขนส่งสาธารณะที่สะดวก รวดเร็ว ในขณะที่ชุมชนบางที่ยังไม่มีแม้กระทั่งถนนที่ปลอดภัยหรืออากาศบริสุทธิ์ให้สุดหายใจ ประชากรกลุ่มเปราะบางอย่างผู้สูงอายุ เด็ก และผู้พิการมักถูกมองข้ามในการออกแบบเมือง และปัญหาเหล่านี้จะถูกแก้ได้ก็ต่อเมื่อทุกคน โดยเฉพาะเยาวชน เข้ามามีส่วนร่วมอย่างจริงจัง
เยาวชนสามารถเป็นพลังสำคัญในการสร้างเมืองยั่งยืนได้หลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นการคิดค้นไอเดียใหม่ ๆ เช่น โครงการรีไซเคิลในโรงเรียน แอปพลิเคชันแชร์รถเพื่อลดการปล่อยคาร์บอน หรือการใช้สื่อออนไลน์เล่าเรื่องราวปัญหาและวิธีการแก้ไขปัญหาของชุมชน เยาวชนเหล่านี้ยังสามารถลงมือทำจริง เช่น จัดกิจกรรมปลูกต้นไม้ ปรับพื้นที่รกร้างให้เป็นลานสาธารณะ หรือในระดับเบื้องต้นที่สุดอย่างเข้าร่วมเวทีเสนอความเห็นเกี่ยวกับการพัฒนาเมือง เพราะเมืองที่ดี...เมืองในฝันควรมาจากการมีส่วนร่วมในการสร้างเมืองของประชาการทุกคน
เมืองที่ไม่ทิ้งใครไว้ข้างหลังจึงไม่ใช่ความฝันที่ไกลตัว แต่เป็นสิ่งที่สร้างได้จากการลงมือทำเล็กๆ ในวันนี้ เพราะทุกการเปลี่ยนแปลงเริ่มจากคนที่กล้าลงมือ และอนาคตของเมือง ...อยู่ในมือของพวกเราทุกคน โดยเฉพาะคนรุ่นใหม่ที่จะเป็นกำลังสำคัญในการสร้างโลกที่ดีกว่าเดิม
ผลงานของ SDGs Young Creator จากทีมพระจันทร์ยิ้ม